Fijne buren maken het verschil

Een verhaal over een gezin dat uit Turkije moest vluchten. Hoe deze statushouders door een proactieve inzet contact leggen in de buurt. 17 oktober 2024 – Henk Derks

In het begin

Hassan is politieagent. Zehra is archeologe. Samen hebben ze twee kinderen van 10 en 12 jaar oud. Ze hebben in Turkije een goed bestaan, zowel financieel als sociaal maatschappelijk, totdat het vastliep op de politieke overtuiging. Hassan wordt ontslagen en verdwijnt voor 16 maanden in de gevangenis. Het onderzoek naar Hassans politieke overtuigingen gaat na zijn vrijlating verder. Hassan vlucht naar Nederland hij zou opnieuw in de gevangenis belanden. Zijn vrouw Zehra staat onder enorme druk op haar werk als archeologe. Het is absoluut niet veilig voor hem en zijn gezin. Het gezin komt ook naar Nederland. Voor hun twee kinderen willen Hassan en Zehra in een samenleving leven die open en veilig is.

Zij komen terecht in het AZC in Middelburg. In die periode heeft Zehra contact met een groep Nederlandse archeologen. In de weekenden helpen ze beiden als vrijwilliger bij opgravingen in de buurt van Middelburg. Het is voor hen een leuke activiteit, een mooie onderbreking van het leven in het AZC en leren daar de beginselen van de Nederlandse taal. Ze zijn actief en betrokken.

Nadat het gezin van het IND de toezegging heeft dat ze statushouders zijn, gaan ze aan de slag met het opbouwen van een nieuw leven hier in Nederland.

Proactief

Acht maanden lang zoeken zij naar een woning die geschikt is voor hun gezin. In Maarheeze komt er een huis vrij. Samen met vrienden en kennissen knappen ze het huis op. Net zo proactief als bij het vinden van een huis maken Hassan en Zehra samen een uitnodiging voor de buurt. De reacties komen al direct binnen. Sommigen kunnen niet maar in totaal zijn er 15 buren met hun kinderen die komen. Om het een beetje behapbaar te houden nodigen ze de buren uit in twee groepen. De eerste groep komt om 1 uur. Zehra maakt heerlijke Turkse hapjes voor de buurt.

De ontmoeting

De eerste buur komt binnen samen met zijn dochter. Er wordt nog niet veel gesproken totdat Peter de buurman binnenkomt. Die praat aan één stuk door en is door zijn snelheid van praten niet te verstaan. Google translate en Hassan kunnen het niet bijbenen. De buren stellen goede vragen, vertelt Hassan. Waar komen jullie vandaan? Hoe zijn jullie hier gekomen? Wat zijn jullie dromen? Om 3 uur komt de tweede groep en moet er gewisseld worden. De eerste groep vindt het gezellig en de hapjes zijn zo lekker dat ze ook blijven. “We waren erg druk. Soms wist ik niet waar en welke vraag ik moest beantwoorden. Toch ging het allemaal heel erg goed. Het was vooral gezellig en een geweldige manier om kennis te maken met de buurt”: vertelt Hassan. Buurvrouw Marijke komt de volgende dag een cadeau brengen omdat ze gehoord heeft dat hun zoon jarig is. Ze zijn erg blij dat de buren in zo’n grote getalen gevolg gegeven hebben aan hun brief. Sommigen buren spreken hun zorgen uit over de ontwikkelingen in Nederland en bieden hulp aan.

Hulp

De kinderen van buurman Nick spelen met hun kinderen voor op het veld. Buurman Nick staat het gezin van Hassan met raad en daad bij, zoals het op maat maken van de kast. Buurman Jan zegt: “Als jullie vastlopen met de taal kom gerust naar mij toe, dan help ik”. Hij vraagt of Hassan een fiets heeft. De fiets is er maar er zijn onderdelen kapot. De buurman zegt dat hij de fiets komt ophalen om te repareren. Twee dagen later gaat de buurman met de fiets naar een fietsenmaker en laat hij de fiets op zijn kosten repareren. Als hij de fiets terugbrengt vraagt hij of Hassans vrouw kan fietsen. Hassan vertelt dat ze kan fietsen maar geen fiets heeft. “Dan ga ik samen met mijn vrouw een fiets voor jouw vrouw zoeken”: zegt de buurman. Een paar dagen later komt de buurman met een mooie fiets. “Je hoeft er niets voor te betalen. Dit is ons welkomscadeau”: zegt hij!

Op de vraag of zij terug willen naar Turkije…

“Een deel van mijn hart is nog in Turkije. De andere kant van mijn hart doet pijn. Er zijn dingen gebeurd in Turkije die onvergetelijk zijn. We gaan hier in Nederland ons leven opbouwen. Ik denk dat we hier betekenisvol kunnen zijn voor de samenleving. We willen een bijdrage leveren aan de mensen en dit land. Zij hebben ons ook zo goed geholpen!” vertelt Hassan.

Wat hebben jullie nodig?

Hassan is met zijn gezin uit noodzaak naar Nederland gekomen. Het is voor dit gezin niet veilig in Turkije. Ze willen niemand tot last zijn en vooral een bijdrage leveren aan de samenleving. Het liefst zouden zij hun eigen beroep weer willen oppakken. Dat gaat als archeoloog gemakkelijker dan als politieagent. Om dat vak weer te mogen uitvoeren moet je 7 jaar in Nederland wonen, de Nederlandse identiteit hebben en de taal beheersen op niveau B2. We hebben tijd nodig om de Nederlandse taal te leren en de Nederlandse gebruiken en cultuur te leren kennen. Hassan: “We hebben goede praters en fijne buren nodig. Een sociaal netwerk van vrienden die ons helpen om de Nederlandse taal te leren zodat wij ons goed kunnen aanpassen aan de Nederlandse cultuur en samenleving.”

Noot: Omwille van de privacy en veiligheid zijn de namen in dit artikel veranderd.